Leon Płoszay (1902–1993) Opowieści rylcem i pędzlem pisane

W dniu 29 czerwca br. o godz. 17.00 w gmachu Zbiorów Sztuki Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku przy ul. Zamczej 10/12 odbędzie się otwarcie wystawy „Leon Płoszay (1902–1993) Opowieści rylcem i pędzlem pisane”.

Otwarta w roku obchodów 110. rocznicy urodzin Leona Płoszaya, ekspozycja pokazuje bogactwo tematów podejmowanych przez artystę oraz techniki plastyczne przez niego wykorzystywane. Urodzony we Włocławku grafik, malarz i pedagog kształcił się w Poznaniu oraz we Francji pod okiem wybitnego polskiego malarza Józefa Pankiewicza. Jak nikt inny doprowadził umiejętność posługiwania się techniką drzeworytu do maestrii. W niej właśnie najchętniej uwieczniał widoki Paryża, Chartres, Nieszawy, Krakowa, Bydgoszczy i rodzinnego Włocławka. Swoje plastyczne opowieści Leon Płoszay zapisywał także na obrazach, wykorzystując uproszczone organiczne formy o żywych kolorach, tworzące na poły bajkowy klimat uwiecznianych miejsc. Charakteryzująca artystę niezwykła dbałość o szczegóły i pietyzm w odwzorowywanych motywach nadają mu cechy dokumentalisty, który utrwalił w swych drzeworytach, linorytach i rysunkach świat dziś już miniony. Leon Płoszay poza indywidualną twórczością zajmował się też projektowaniem grafiki użytkowej. Będąc wiernym swym ulubionym technikom, artysta tworzył zarówno w okresie międzywojennym, jak i po 1945 r. liczne ekslibrisy, logotypy, m.in. dla Centrali Przemysłu Ludowego i Artystycznego, okładki książek, dyplomy i druki okazjonalne.

Po indywidualnej prezentacji twórczości Leona Płoszaya w ramach ekspozycji „Plastyka włocławska 20-lecia międzywojennego” w 2002 r. (100. rocznica urodzin) to pierwsza pośmiertna wystawa, tak szeroko pokazująca prace artysty i pamiątki po nim, znajdujące się w zbiorach MZKiD. Celem wystawy jest przypomnienie, a dla wielu umożliwienie pierwszego zetknięcia się z grafikami, rysunkami i obrazami wybitnego włocławskiego rytownika i malarza, zmarłego w 1993 r. Ekspozycja jest nie tylko okazją do poznania dzieł Leona Płoszaya, ale też odbycia swoistej podróży w czasie i konfrontacji dawnych widoków Włocławka z obecnie znanymi.