DKF Ósemka – Zwycięzca

Na kolejny seans zaprasza Dyskusyjny Klub Filmowy „Ósemka”. Multikino, czwartek, 02.12.2010, godz. 19.00

„Zwycięzca” reż. Marco Bellocchio, Francja 2009, 128 min

„Zwycięzca” to monumentalna, poruszająca i urzekająca siłą wyrazu opowieść o
ciemnych kulisach władzy i życia Benito Mussoliniego oraz jego tajemniczym
miłosnym epizodzie z Idą Dalser (w tej roli znana włoska aktorka Giovanna
Mezzogiorno). Bellocchio postanowił przywrócić światu historyczną prawdę i
pokazać ją w formie wyrafinowanego estetycznie obrazu z urzekającą ścieżką
dźwiękową, wspaniałymi zdjęciami i doskonałą grą aktorów. Film zdobył
nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej i walczył o Złotą Palmę na
festiwau w Cannes w 2009 roku.

Włochy, wczesne lata dwudzieste. Młody i energiczny Benito Mussolini próbuje
swych sił w polityce. W Mediolanie poznaje pierwszą żonę ? Idę Dalser. Jest
wówczas wydawcą rewolucyjnego pisma „Avanti!”, a także zagorzałym
socjalistą, pragnącym poprowadzić masy ku nowej i lepszej przyszłości:
antyklerykalnej, antymonarchicznej i społecznie wyemancypowanej włoskiej
republice. Zapał, czar, a także idealizm przystojnego, młodego
rewolucjonisty pociągają Idę tak mocno, że zakochuje się w nim bez pamięci.
Mussolini chce się jednak rozwijać i potrzebuje zarówno uczuciowego, jak i
finansowego wsparcia. Ida podejmuje radykalne kroki. Decyduje się sprzedać
majątek i sfinansować rewolucyjną gazetę „Il Popolo d’Italia”, a także
rodzącą się wówczas Partię Faszystowską. Gorąca namiętność ma jednak swój
owoc ? małżeństwo i syna, który dziedziczy imię po ojcu.
Po wybuchu I wojny światowej Mussolini wstępuje do armii i znika bez śladu.
Ida szuka go długo, ale bezskuteczne. Do czasu, aż trafia na trop męża w
wojennym szpitalu. Jest on już jednak pod opieką innej – niedawno
poślubionej Racheli Guidy. Pierwsza żona już nie istnieje, podobnie jak ich
wspólne dziecko. Mussolini wyrzeka się ich publicznie i stara się zatrzeć
ich istnienie. Niszczy dokumenty ślubu, a także akt narodzin dziecka.
Umieszcza Idę w zakładzie dla obłąkanych i zamienia jej życie w koszmar.
Psychicznie i fizycznie poniżana i torturowana Ida za wszelką cenę próbuje
szukać pomocy na zewnątrz, ale jej starania idą na marne. Nikt nie reaguje,
bo wszyscy zajęci są Mussolinim, który zapomniał o istnieniu Idy. Jednak
wola życia i prawdy okazują się silniejsze od bólu i tragedii. Ida łatwo się
nie poddaje. Po wyjściu ze szpitala postanawia zawalczyć o przegrane życie.
Mimo, że film oparty został na dwóch książkach („Mussolin’s Marriage” Marco
Zeniego oraz „Mussolini’s Secret Child” Alfreda Pierona) to jego głównym
tematem jest nie tylko prawdziwy, ale ukrywany miłosny epizod w dziejach
historii XX-wiecznych Włoch. To również znacznie bardziej uniwersalna i
wyrafinowana historia – film o zniewalającym pięknie zła, które działa jakby
z ukrycia, mieszka w zakamarkach, w miejskich wnętrznościach, a ubrane w
artystyczny kostium nabiera wzniosłości i hipnotycznej wręcz siły wyrazu.
W filmie wykorzystano nie tylko bogate materiały archiwalne, w których
Mussolini funkcjonuje niczym Bóg, lecz również teatralną formę estetycznego
oddziaływania na emocje widza. Istotną rolę odgrywa tu gra kolorem, światłem
i cieniem, a także muzyką i montażem. A wszystko po to, aby wzbudzić zachwyt
widza, doprowadzić do zauroczenia światem, który w rzeczywistości daleki był
od ideału. Zabieg ten jest dopracowany w najdrobniejszym szczególe, choć
niemal niezauważalny, gdyż „Zwycięzca” to poważny i inteligentnie
skomponowany teatralny obraz, utrzymany na wysokim poziomie wyrafinowania i
artyzmu. Bellocchio debiutował przecież na deskach scenicznych.
„Zwycięzca” wzbudził we Włoszech spore kontrowersje i wywołał szerokie
publiczne debaty na temat prawdziwego oblicza zła i postaci Benito
Mussoliniego, którego porównywano z innym, tym razem współczesnym, włoskim
prowokatorem – Silvio Berlusconim.